Evagoria Dapola’nın projesi, Levanten geleneklerinde kadınsı ses, bedensel hareket ve yas ritüellerini şarkı, jest ve işitsel hafıza aracılığıyla araştırıyor. Levanten, Yunan ve İzmirli şarkılarda kadın seslerinin varlığını, bedenle ifade edilen keder anlatımlarını ve kuş metaforunun şarkılarda geçici bir varlık olarak kullanımını takip eden proje; sesin ve hareketin kolektif hafıza, direniş ve yas alanları olarak nasıl işlediğini inceliyor.

Proje, göç, kültürel melezlik ve Osmanlı dönemi yas gelenekleriyle şekillenmiş tarihî bir bölge olan İstanbul Çemberlitaş’ta konumlanıyor. Tarihi hamamlar, ibadet yerleri ve kamusal toplanma alanlarına ev sahipliği yapan bu semt, ritüelleşmiş yas ve direniş anlatılarını araştırmak için anlamlı ve yankılı bir zemin sunuyor.

Topluluk temelli yas pratikleri, bedensel ağıt performansları ve kaybolmuş seslerin yankıları; mekâna özgü dinleme seansları, hareket araştırmaları ve alan kayıtları yoluyla keşfedilecek. Araştırma süreci; arşiv taramaları, dinleme oturumları, sanatçı atölye ziyaretleri ve söyleşileri, alan kayıtları ve beden üzerinden gerçekleştirilecek performatif jestleri kapsayacak. Levant bölgesine özgü Çiftetelli gibi dansların ses ve beden aracılığıyla bir direniş biçimi olarak nasıl işlediği incelenecek; görsel çeviri yöntemleriyle ses, beden ve görsellik arasında bir ilişki kurulacak.

Final çalışma, PASAJ’ın el yapımı kitap ciltleme konusunda uzmanlaşmış yayınevi Barın Han’da bir yayın formunda hayat bulacak; yerel sanatçılar ve küratörlerle birlikte şekillenecek, ses, hareketli görüntü ve performatif öğeler içeren bir sergiyle sunulacaktır. Mekâna özgü dinleme oturumları, alan kayıtları, arşiv araştırmaları ve sanatçı görüşmeleriyle yürüyen rezidans sonucunda küratörlüğünü üstlendiği ve Didem Erbaş, Merve Denizci, Gizem Ünlü, Ece Yalçın ve Zeynep Yılmaz’ın katılımı ile gerçekleşecek “Network Nihilism: Soft Infrastructures” sergisi 14 haziran Cumartesi saat 17.00 itibarıyla ziyaretçilere açık olacak.

Aşırı uyarana ve kusursuz arayüzlere doymuş bir çağda Network Nihilism hissetme, ilişki kurma ve bağlanma biçimlerimizi şekillendiren görünmeyen, yumuşak altyapılara yöneliyor. Büyük anlatılar yerine, varoluşu sessizce yöneten arayüzler, ruh halleri, ritüeller ve kesintiler gibi çevresel sistemleri araştırıyor. Duygusal haritalar, şiirsel jestler ve duyusal ritimler aracılığıyla bu işler, kontrol yerine uyumlanmayı, kesinlik yerine sezgisel hissedişi öneriyor. Bu bağlamda yumuşaklık bir kırılganlık değil, bir bilme biçimi olarak ele alınıyor.