“Metne yaklaşan ‘ben’in kendisi, diğer metinlerden; sınırsız, daha doğrusu kaynağını yitirdiğimiz şifrelerden oluşmuş bir çoğulluktur.” Barthes (De Mallac:98)

(‘Metin’ yazılan yere ‘fotoğraf’ sözcüğünü koyarak okuyunuz) 

Albümdeki bir aile fotoğrafı, bir başka bakışla yeniden değerlendiriliyor. Yanına eklenen diğer bir fotoğraf, artık aile fotoğrafına bir başka gözle bakmamızı öneriyor. Ya da bir sanatçı için aile yadigarı saç, bir diğer sanatçının elinde politik bir söyleme dönüşebiliyor. Kesişen Diyaloglar çalışmasında sanatçılar fotoğraflarla bir oyun oynuyorlar. Farklı farklı amaçlar için çekilmiş fotoğraflara tekrar tekrar bakıyor, diğer sanatçıdan ödünç alıyor, kesiyor, bozuyor, tekrar yapıyor, verili anlamları yerinden ediyor ve yeni bir “şifre” oluşturuyorlar. Herhangi bir son anlama ulaşma çabasından bağımsız fotoğrafa bakma deneyimini çoğaltıyorlar. Sanatçı için sarsıcı bir deneyim olan bu mal etme / temellük hali farklı sorgulamaların kapısını aralarken yapılan çalışmalar da izleyicisine, fotoğrafa farklı bir biçimde bakma önerisi getiriyor. Sergi süresince ziyaretçiler “Kesişen Diyaloglar” ı deneyimleyecek, kendi kurgularını yaratabilecekler.